☸ڿڰۣ__________________
Pomaluj mój świat… na niebiesko,
z domieszką wiosennej zieleni…
Niech w słońcu wszystko się mieni,
jak wykąpane w promieniach…
Pomaluj mój świat… na niebiesko,
nie lubię drapieżnej czerwieni…
Niech błękit światem zawładnie
i będzie pogodnie na Ziemi…
Pomaluj mój świat… na niebiesko,
niczego mi więcej nie trzeba…
Mój świat jest piękny w marzeniach,
stąd jest już blisko do nieba…
Pomaluj mój świat… na niebiesko,
to moje jedyne życzenie…
Pod tym niebieskim sklepieniem
jaśnieje życie na Ziemi…
☸ڿڰۣ___________________
Pomaluję Tamarko…wzorem dla mnie będzie istniejący nieboskłon i nadchodząca wiosna…mocno pozdrawiam…
uwielbiam błękit, ale jako punt wyjścia do dalszych poszukiwań ale lubię też żar czerwieni – ich połączenie dają pełnię palety, także temperaturowo
Brak mi słów z wrażenia… Te wiersze są tak piękne, że niczym się ich nie da opisać… Masz talent, jesteś naprawdę wielka.
Witam Pani Tamaro!
Ten wiersz jest śliczny! Bardzo subtelny, delikatny i bardzo ciepły. Jego treść i słowa malują piękny obraz spokojnego błekitnego nieba. Czytając takie wiersze zawsze się wzruszam. I czuję się tak jakbym weszła do świata takich niespełnionych jeszcze marzeń. Bardzo Pani za to dziękuję.
Serdecznie Panią pozdrawiam.
Lidia Markiewicz