Kiedy się czegoś pragnie, wtedy cały wszechświat sprzysięga się, byśmy mogli spełnić nasze marzenie.
/ Paulo Coelho, Alchemik /
Wyruszam w drogę kwitnących wciąż marzeń,
gdzie smętna jesień nie zatarła lata,
a jego ślady przenikają rosę
na progu świata.
Będę się pławić w tych promieniach słońca,
którym szaruga nie przecięła drogi,
bo to dar Nieba, tak przyjazny duszy,
co kruszy mroki.
Pójdziemy razem w wietrznym kołysaniu,
z sercem otwartym na wdzięki natury,
będziemy spijać urok tego świata,
ukryty w chmurach.
I zatoniemy w jesiennej przerębli,
by chłonąć piękno, które z latem brata.
Spleciemy dusze ze słońca poświatą
w jesiennej szacie.
Gdy księżyc spacer niebiański rozpocznie,
wicher zanuci tęskną pieśń o lecie.
Smętne melodie zawodzi od świtu
i smaga biczem.
W nutach nostalgii odnajdziemy gwiazdy,
co całą ziemię zasypują blaskiem.
Zgarniemy w dłonie krztynę Perseidów,
to Nieba łaska.
Odmętu marzeń już nie opuścimy,
by podróż do nich opływała w szczęściu.
Będziemy brodzić pośród pragnień zmysłów
w wyśnionym miejscu.
Piękny wiersz Tamaruś…” Podróż do marzeń ”
Nie ma piękniejszej podróży od tej, do marzeń, szczególnie jak Ty ją opisujesz.
Jest w niej pławienie się w promieniach słońca, wietrznym kołysaniu w chmurach, w połączeniu z gwiazdami…
Dawne marzenia, były piękne …mimo, że się nie spełniły, ważne, że były… wg. C.E.
Pięknych chwil życzę…pozdrawiam serdecznie.