❀____________________
Już nie poszukuj dni minionych
bo zgubisz własne marzenia.
Goń swoje myśli, jasne, pogodne,
bo to są Twoje pragnienia…
Zbieraj je w grona pachnące latem,
co gdzieś odeszło w dal,
niech się uniosą ponad światem,
co się zamieni w Twój raj…
A jak powrócą znów wieczorem
z bardzo odległych sfer
to je powitaj ciepłym uśmiechem
bo to jest w Twym życiu ster…
Nocą je ułóż pod swą poduszką,
pocałuj na dobranoc,
niech się zamienią w sny czarowne
niech śnią Ci się co noc…
❀____________________
Wiesz-uwielbiam się usmiechać …chodz nie zawsze jest z czego….ale staram się zarazic ciepłym usmiechem ….zeby smutek oddchodził w dal……śliczny wiersz….
Wiersz wymowny , sensowny, dajacy do myslenia, jednoczesnie prosty, pelen dobrej nadzieji, radosci „po szczesliwej podrozy” i na nastepne dni. Czytajac go świat staje się piękny i kolorowy aż chce się żyć ! Wiecej takiego swiata i to w kazdy dzien !
Widze w tym wierszu pewna analogie do jednego „z niesamowitych komentarzy”.
Slicznosci (doslownie i w przenosni)… SUPER !!!
────═◕To dla tego pięknego wschodu słońca, dla tych marzeń niespełnionych…dla myśli bez końca… dla tych ludzi poznanych w biegu naszego życia, warto żyć! ────═◕ Krzysiu, serdecznie dziękuję za przemiłe słowa… za życzliwość… Słońca w sercu i na niebie… Zapraszam serdecznie do moich i mojego syna kolejnych wierszy, opowiadania, scenariuszy…
Wiersz pełen ciepła skłaniający do rzeczywiście tylko do pogodnych i pozytywnych myśli. Tak, tak myślę, że nie warto poszukiwać dni, które zabrał czas… trzeba iść przed siebie i koniecznie mieć marzenia.Pozdrawiam serdecznie… buźka
Tak pięknie o sensie życia tylko Ty, Tamarko, umiesz napisać…dziękuję za to…
Wszystkiego dobrego życzę…pozdrawiam serdecznie…
—-♠ Są uczucia, które uskrzydlają tak, że chcę fruwać wysoko. Czy polecisz ze mną, przyjrzeć się obłokom… ? —-♠ Dziękuję serdecznie, Rysiu… życzę Ci samych szczęśliwych chwil…
Witaj Tamarko…polecę z Tobą wszędzie, gdzie tylko będziesz chciała…
Radosnych myśli życzę najwięcej…pozdrawiam serdecznie…
to kim jesteśmy dzisiaj, tu i teraz wypływa z wczoraj. Nawet, jeśli wczoraj błądziliśmy, a potrafimy wyciągać wnioski z błędów, to nie znaczy, żeby wczoraj całkiem wymazać – są przecież i cudne wspomnienia
Wiesz- jestes niesamowita…od dluzszego czasu szukam słow tak ciepłych,tak dobrze okreslajacych zycie i przyjazn…tu je znalazłam,dzieki Tobie…. za to sercem dziękuje….
Droga Pani Tamaro!
Ten wiersz jest dla mnie szczególny! Jest bardzo głęboki w swojej treści. Czytając go mam wrażenie, że ma w sobie jeszcze jakieś ukryte przesłanie. Przesłanie o tym, że trzeba czerpać z życia tyle ile się da. Bo potem może być już za późno i możemy żałować żeśmy czegoś jednak nie zrobili w życiu. Ja uwielbiam takie wiersze.
Pozdrawiam Panią cieplutko i życzę Pani pięknego popołudnia.
Lidia Markiewicz