Symfonia kwiatów / tryptyk /

Mowa kwiatów

Kwiat żyje, kocha i przemawia cudownym językiem.
/ Peter Rosegger /

Bezbronne kwiaty, któż zna waszą mowę,
kto zgłębi ogrom tego piękna treści…
A przecież urok sam za siebie mówi,
co się w was mieści.

Jesteście kruche niczym ludzka chwila,
budzicie zachwyt, co w duszy osiada
i jak nie kochać piękna, co poraża,
życie umila…

Kwietne misterium

Największe cuda powstają w największej ciszy.
/ Wilhelm Raabe /

Subtelne kwiecie, ileż w was powabu,
co kusi zmysły, przywodzi wspomnienia
o błogich chwilach w waszym towarzystwie,
do zatracenia.

Jesteście cudem, wyjętym wprost z baśni,
by świat ocalić przed szarości tchnieniem,
spowite rosą, płynem życiodajnym,
cichym marzeniem.

Muzyka kwiatów

Zachwyca nas zauważalne piękno, lecz wieczne jest to co niewidoczne.
/ Marie von Ebner- Eschenbach /

Czarowne kwiaty, w was muzyka płynie
którą usłyszy poszarpana dusza.
Wiatr ją roznosi po zakątkach świata
i ciągle wzrusza.

Ruczaje chłoną tę waszą muzykę,
w ciszy tworzone niewidzialne nuty,
a przy nich tańczą ulotne motyle
wonią osnute.