Mowa kwiatów
Kwiat żyje, kocha i przemawia cudownym językiem.
/ Peter Rosegger /
Bezbronne kwiaty, któż zna waszą mowę,
kto zgłębi ogrom tego piękna treści…
A przecież urok sam za siebie mówi,
co się w was mieści.
Jesteście kruche niczym ludzka chwila,
budzicie zachwyt, co w duszy osiada
i jak nie kochać piękna, co poraża,
życie umila…
Kwietne misterium
Największe cuda powstają w największej ciszy.
/ Wilhelm Raabe /
Subtelne kwiecie, ileż w was powabu,
co kusi zmysły, przywodzi wspomnienia
o błogich chwilach w waszym towarzystwie,
do zatracenia.
Jesteście cudem, wyjętym wprost z baśni,
by świat ocalić przed szarości tchnieniem,
spowite rosą, płynem życiodajnym,
cichym marzeniem.
Muzyka kwiatów
Zachwyca nas zauważalne piękno, lecz wieczne jest to co niewidoczne.
/ Marie von Ebner- Eschenbach /
Czarowne kwiaty, w was muzyka płynie
którą usłyszy poszarpana dusza.
Wiatr ją roznosi po zakątkach świata
i ciągle wzrusza.
Ruczaje chłoną tę waszą muzykę,
w ciszy tworzone niewidzialne nuty,
a przy nich tańczą ulotne motyle
wonią osnute.
Witaj Tamaruś…
Piękna ” Symfonia kwiatów / tryptyk/…
Kwiaty mówią swoim wyglądem, swoimi kolorami, zapachem i muzyką…
Piękny wiersz Droga Poetko…jestem nim zachwycony…
Pięknych chwil życzę…