Jej portret… Wenecja!

/ Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt
Bo tego nie wiesz nawet sama Ty
W tańczących wokół szarych lustrach dni
Rozbłyska Twój złoty śmiech
Przerwany w pół czuły gest
W pamięci składam wciąż
Pasjans z samych serc…
Bogusław Mec /

Wenecja marzeń i snów, co ziszczą się szybko,
gdy na Ponte di Rialto wypowiesz życzenie.
W tym grodzie Dożów tyle się działo przez wieki,
a zdaje się to wszystko niczym jedno tchnienie.

Dostojny wenecki styl tak Cię zauroczy,
że od piękna pałaców nie oderwiesz oczu.
One od wieków patrzą prosto w stronę wody,
jakby chciały sympatię Canal Grande poczuć!

Ten prastary trakt prosto do gwiazd Cię zawiedzie,
a wcześniej żwawo przejdziesz po niejednym moście,
co jak nić przerzucone, czuwają nad ziemią,
by w tym niezwykłym mieście żyło się najprościej.

Wenecja wciąż łagodnie faluje i pluska,
by nie zagłuszyć piękna tych wszystkich zakątków,
które wciąż cieszą każdą romantyczną duszę,
tu, na Piazza San Marco, co pamięta przodków.

Gdy zbłądzisz w labiryncie czarownych uliczek,
Aniołowie czuwania Cię stąd wyprowadzą,
nad chmurami powiodą, skrzydłami osłonią,
bo od zarania dziejów tu wszystkich uwodzą.

Tutaj przypomnisz sobie mit o Casanovie,
niezłomnym podróżniku, amancie wszech czasów,
który niegdyś w tym mieście zyskał wielką sławę,
przy tym „Pamiętnikami” narobił hałasu.

To miasto tak niezwykłe wnet Cię zaczaruje,
będziesz łapać azymut jak na trudnym szlaku,
lecz miejsc jak z marzeń sennych nie zechcesz opuścić,
poddasz się magii nocy, będziesz jak w amoku…

/25 maja 2015 /