Czerwcowa noc… bezsenna od marzeń…

Jeśli muzyk spędza bezsenne noce, tworząc wielkie dzieła, jest to piękna bezsenność.
/ Antoine de Saint-Exupéry /

W tę noc czerwcową, utkaną z nadziei,
składam marzenia wprost na firmamencie.
Niebo mi sprzyja, Anioły czuwają
na jego skraju.

Chwytam w swe dłonie spadającą gwiazdę,
przed nią wypowiem najskrytsze życzenia,
może w tej świetlnej, niebiańskiej przestrzeni
odnajdę Ciebie…

I popłyniemy niewidzialną łodzią
w krainę szczęścia z dawna upragnioną,
bez czar goryczy i łez nieprzebranych
w chwili zwątpienia.

Noc nam objawi lepszą stronę świata,
której opuścić nie będziemy chcieli,
złożymy sen swój na blasku księżyca,
w gwiezdnej pościeli.

Anielska łaska spocznie na policzkach,
by spokój duszy trwał już nieprzerwanie,
całe zastępy zagrają na harfach
na chwałę Nieba.

I napełnieni tym świetlistym pyłem
słodko zaśniemy ponad obłokami,
spleceni czule z uśmiechem księżyca
i razem z sobą.

Symfonia dźwięków będzie nas kołysać,
co płynie z wiatrem pod pieczą granatu,
w tej błogiej gamie czas stanął na wieki,
nie ma znaczenia.

Ta noc nie minie wraz z nastaniem świtu,
ona trwać będzie wciąż w meandrach serca,
wśród wielu pragnień światu niepoznanych,
skrytych głęboko.